Neyse, olay şöyle gerçekleşiyor. Arkadaşım kendisini görüp beğenen ve görüşmek için çok ısrar eden bir çocukla bir gün yemeğe çıkıyor. Konuşuyorlar ediyorlar falan yemek bitiyor herkes evine. Sonrasında kız çocuktan hoşlanmadığı için görüşmek istemiyor. Olaylar buradan sonra başlıyor tabii. Çocuk psikopata bağlıyor. Her gün arayıp kızı tehditlere başlıyor. Yok sen benle yemeğe çıktın, bana ümit verdin ben senden hoşlandım. Benle görüşeceksin. Yoksa iş yerine gelirim, seni rezil ederim diye baskı kuruyor. Arkadaşım da diyor ki "yani bak bir kere dışarı çıktık ve hoşlanmadım senden ne yapabilirim". Çocuk bombayı patlatıyor. Ben sana o gece yemek ısmarladım gönder o zaman parasını. Ya güler misin ağlar mısın. Arkadaşım diyor ki gönder o zaman IBAN numaranı, hesabına havale yapayım yemek parasının yarısını. Abi çocuk bildiğin gönderiyor IBAN numarasnı. Bizim kız da hesaba havale yapınca sesi kesiliyor çocuğun. Para da para olsa, 35 TL için yaptığı rezilliğe bak. Ulan seni kız n'apsın be tok evin aç kedisi, aç köpek. Sonra bir de adamın diye geziyor bunlar ortada.
Ya tam bunu konuştuk. Ben daha neler duyacağım acaba diye düşünürken bir arkadaşmın ayak parmağını kırdığını duydum. Dedim kıza geçmiş olsun diyeyim hem, hem de bir ihtiyacı varsa yardımcı olayım. Aradım konuşuyoruz telefonda. Bizimkisi hem gülüyor hem ağlıyor. Ne oldu diyorum. Aklımı oynatacağım ya diyor. Eski erkek arkadaşı ayak parmağının kırıldığını duyunca aramış eve gelmiş. Demiş sana bakayım biraz şimdi her yere kolay gidemezsin, her işini tek başına göremezsin falan. Bizimkisi sevindirik olmuş hemen. Zaten tam ayrılmamışlardı yani sürekli bağlantı halindeydiler. Her neyse, kıza demiş "yemek yapayım sana" Arkadaşım da demiş ki " ya şimdi sen uğraşma hem evde de bir şey yok. En iyisi mi dışarıdan söyleyelim. Çocuk demiş ben dışarıdan alır gelirim. Kız da kendisi için geldi diye kredi kartını vermiş yemek alsın diye. Sonuç ne peki? Hazır mısınız bunu duymaya? Ben duyduğumda şok geçirdim. Çocuk bir müddet gelmemiş eve. Sonra gelmiş elinde yemek falan da yok. Kızın kredi kartıyla 6 taksite güneş gözlüğü almış kendine. Bizim kız neredeyse iç kanama geçiriyormuş sinirden. Çıldırmış tabii. Çocuk da karşıdan pişkin pişkin "amma ağladın, ödeyeceğim kızım" diye konuşup duruyormuş.
Yani bunları duyduktan sonra yemin ederim halime şükrettim. Yani beni de hep acayip tipler bulurum ama en azından ne ısmarladığı yemeğin parasını isteyen oldu ne de kredi kartımla yemek almaya gidip taksitle güneş gözlüğü alıp gelen İnsanı terkedene, ağlatana şükredecek hale getiriyor bu erkekler. Gerçi bunun kadını erkeği yok. Bu cinsler insanlıktan nasibini almamış. Düşündükçe hem şaşırıyorum hem de bir gülme geliyor tövbe tövbe... Yani insan karabatak erkeklere bile şükrediyor. Allah sonumuzu hayır etsin, ama en önemlisi karşımıza iyi insanlar çıkarsın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder